ساخت پروتزهای دندانی فرایندی دقیق و چند مرحلهای است که به تخصص و مهارت بالایی نیاز دارد. مراحل ساخت این پروتزها شامل قالبگیری از دهان بیمار، طراحی، ساخت و تنظیم پروتز است. این فرآیند در لابراتوار دندانسازی و با استفاده از مواد و ابزارهای خاص انجام میشود.
معاینه و برنامهریزی درمان
برای ساخت پروتز دندان، دندانپزشک شما ارزیابی کاملی از دندان ها و حفره دهان شما انجام می دهد و از دندان های درگیر برای پروتز دندان عکس اشعه ایکس می گیرد. این به دندانپزشک شما اجازه می دهد تا پروتزی تهیه کند که از دندان های باقی مانده پشتیبانی کند، به شما امکان می دهد به طور معمول غذا بخورید و صحبت کنید و عالی به نظر برسد.
قالب گیری
در مرحله بعد، دندانپزشک معمولاً با درخواست از شما برای گاز گرفتن در قالب، از دندان های موجود برداشت می کند. سپس قالب را به لابراتوار دندانپزشکی می فرستند. بر اساس تصمیمات دندانپزشکی، پروتزهای دندانی را می توان از طیف وسیعی از مواد از جمله چینی، رزین کامپوزیت، اکریلیک و زیرکونیا ساخت.
ثبت بایت (روابط فکی)
در این مرحله، دندانپزشک روابط بین فک بالا و پایین را ثبت میکند. ثبت بایت کمک میکند که پروتز به گونهای ساخته شود که دندانهای مصنوعی هنگام جویدن و صحبت کردن به درستی بر روی هم قرار گیرند و توازن طبیعی دهان حفظ شود. این کار معمولاً با استفاده از موم یا مواد مخصوص انجام میشود.
انتخاب رنگ و شکل دندانهای مصنوعی
برای طبیعیتر به نظر رسیدن پروتز، رنگ و شکل دندانهای مصنوعی انتخاب میشود. دندانپزشک رنگ دندانهای مصنوعی را بر اساس رنگ دندانهای طبیعی بیمار (در صورت وجود) یا بر اساس سلیقه و شرایط بیمار انتخاب میکند.
ساخت مدل مومی (تست پروتز)
در این مرحله، تکنسین دندانسازی یک مدل مومی از پروتز تهیه میکند که شامل بیس (پایه) پروتز و دندانهای مصنوعی است. این مدل به بیمار تحویل داده میشود تا بر روی دهان امتحان شود و اطمینان حاصل شود که پروتز بهخوبی روی لثهها قرار میگیرد و تراز دندانها به درستی تنظیم شده است. بیمار میتواند نظرات خود را در مورد راحتی، تراز و ظاهر پروتز بیان کند تا در صورت نیاز تغییرات لازم اعمال شود.
ساخت نهایی پروتز
پس از تایید مدل مومی، تکنسین دندانسازی پروتز نهایی را با استفاده از مواد دائمی میسازد. مواد معمول شامل اکریلیک، رزین و در برخی موارد فلزات است. دندانهای مصنوعی به بیس پروتز متصل شده و ظاهر نهایی دندانهای مصنوعی را به دست میآورند.
پولیش و تکمیل
پروتز پس از ساخت نیاز به پولیش دارد تا سطح آن صاف و براق شود و لبههای تیز نداشته باشد. این کار نه تنها ظاهر پروتز را زیباتر میکند، بلکه از سایش و آسیب به بافت نرم دهان نیز جلوگیری میکند. پولیش و پرداخت نهایی توسط تکنسین دندانساز انجام میشود.
تحویل و تنظیمات نهایی
پروتز آمادهشده به دندانپزشک تحویل داده میشود و بیمار آن را امتحان میکند. در این مرحله، دندانپزشک پروتز را در دهان بیمار قرار میدهد و تنظیمات نهایی را انجام میدهد تا پروتز بهخوبی روی لثهها قرار گیرد و توازن بایت حفظ شود. ممکن است لازم باشد چندین تنظیم کوچک انجام شود تا بیمار به راحتی بتواند از پروتز استفاده کند.
آموزش مراقبت و استفاده از پروتز
پس از تحویل پروتز، دندانپزشک به بیمار نحوه استفاده و مراقبت از پروتز را آموزش میدهد. این آموزش شامل نحوه تمیز کردن پروتز، روشهای جلوگیری از آسیب به آن و نکات بهداشتی است.
نتیجه گیری :
در دنیای دندانپزشکی، پروتزهای دندانی، با وجود چالشها و مشکلات احتمالی، راهکاری مناسب و مؤثر برای افرادی است که دندانهای خود را از دست دادهاند و به دنبال بازگرداندن عملکرد طبیعی دهان و بهبود ظاهر خود هستند. با رعایت اصول بهداشتی، مشاوره با دندانپزشک متخصص و انتخاب نوع مناسب پروتز و با توجه به شرایط اقتصادی میتوان از تمامی مزایای این تکنولوژی بهرهمند شد و به کیفیت زندگی بالاتری دست یافت.
