اختلالات غدد درون‌ریز مانند دیابت، سندرم متابولیک و اختلالات تیروئید نه تنها بر سلامت عمومی بدن تأثیر می‌گذارند، بلکه می‌توانند خطر ابتلا به بیماری‌های دندانی را نیز افزایش دهند. این ارتباط پیچیده هنوز به طور کامل درک نشده است، اما تحقیقات جدید بینش‌های جالبی را در اختیار ما قرار می‌دهند.
یکی از مطالعات اخیر نشان داد که کاهش حساسیت به هورمون‌های تیروئید می‌تواند با افزایش خطر پریودنتیت مرتبط باشد. در این میان، ویتامین D به‌عنوان یک عامل میانجی شناخته شده است. این یافته نشان می‌دهد که حفظ سطوح مناسب ویتامین D می‌تواند به بهبود عملکرد هورمون تیروئید کمک کرده و خطر بیماری‌های لثه را کاهش دهد. به عبارت دیگر، ترکیب درست ویتامین D می‌تواند نقشی کلیدی در حفظ سلامت دندان‌ها و لثه‌ها داشته باشد.
از سوی دیگر، مطالعه‌ای بر روی زنان یائسه نشان داد که مصرف مکمل پروژسترون می‌تواند تأثیرات متفاوتی بر سلامت پریودنتال داشته باشد. استفاده از پروژسترون به‌ویژه در ترکیب با درمان‌های خاص مانند صاف کردن ریشه می‌تواند به کاهش التهاب کمک کند و بر مدیریت بیماری‌های پریودنتال تأثیرگذار باشد. این نکته تأکید می‌کند که مکمل‌های هورمونی در دوران پیش از یائسگی می‌توانند راهکاری مهم در بهبود سلامت دندان‌ها باشند.
جالب‌تر اینکه، تحقیقات جدید نشان داده‌اند که بقایای دندان‌های کشیده‌شده، به‌ویژه در صورت عدم وجود پاتولوژی فعال، می‌توانند به بازسازی استخوان کمک کنند. این یافته‌ها امیدبخش است چرا که نشان می‌دهند درمان‌های ارتودنسی و جراحی‌های دندانی ممکن است به تقویت پیوند استخوان و بهبودی بافت‌ها منجر شوند.
در نهایت، سلامت ضعیف دهان و دندان می‌تواند خطر شکستگی‌های ناشی از پوکی استخوان را افزایش دهد. به همین دلیل، مراقبت‌های منظم از دندان‌ها نه تنها به بهبود سلامت دهان کمک می‌کند، بلکه در کاهش خطرات شکستگی‌های استخوانی نیز مؤثر است.
این تحقیقات نشان می‌دهند که ارتباط میان اختلالات غدد درون‌ریز و بیماری‌های دندانی بسیار پیچیده است و نیاز به تحقیقات بیشتر برای بهبود روش‌های پیشگیری و درمان داریم. به این ترتیب، همکاری بین دندانپزشکان و پزشکان متخصص در مدیریت بیماری‌ها و پیشگیری از عوارض سیستمیک دهان و دندان در درازمدت ضروری است.
