مقدمه
با افزایش روزافزون استفاده از ایمپلنت‌های دندانی در درمان‌های جایگزینی دندان، بروز عوارضی همچون پری‌ایمپلنتیت به چالشی مهم در حوزه دندانپزشکی تبدیل شده است. این بیماری التهابی مزمن که با تخریب پیشرونده استخوان اطراف ایمپلنت همراه است، در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع می‌تواند منجر به شکست کامل ایمپلنت شود. در این مقاله به بررسی جامع این بیماری، علل، عوامل مستعدکننده، روش‌های تشخیص، پیشگیری و رویکردهای درمانی نوین می‌پردازیم.
پری‌ایمپلنتیت چیست؟
پری‌ایمپلنتیت نوعی بیماری التهابی با منشأ باکتریال است که با التهاب بافت نرم اطراف ایمپلنت و تحلیل استخوان پشتیبان مشخص می‌شود. این بیماری، مرحله پیشرفته‌تری از موکوزیت اطراف ایمپلنت است که در صورت پیشرفت، با تخریب استخوان کرستال و بی‌ثباتی ایمپلنت همراه خواهد بود.
علل و عوامل مستعدکننده
1. پلاک میکروبی و بیوفیلم
اصلی‌ترین علت پری‌ایمپلنتیت، تجمع پلاک باکتریال مشابه با پریودنتیت دندانی است. باکتری‌های گرم منفی بی‌هوازی مانند Porphyromonas gingivalis نقش کلیدی دارند.
2. عوامل سیستمیک بیمار
- دیابت کنترل‌نشده
- سیگار کشیدن
- استرس مزمن
- بیماری‌های سیستم ایمنی
- داروهای سرکوبگر ایمنی یا بیس‌فسفونات‌ها
3. عوامل موضعی و درمانی
- قرارگیری نامناسب ایمپلنت در استخوان
- طراحی ضعیف پروتز (over-contour crown)
- سیمان باقی‌مانده در ناحیه ساب‌جینجیوال
- عدم رعایت بهداشت دهان توسط بیمار
برای مشاهده ویدیوی درمان پری ایمپلنتیت کلیک کنید .
تشخیص
نشانه‌های کلینیکی:
- التهاب و تورم لثه اطراف ایمپلنت
- خونریزی یا ترشح چرک هنگام پروب کردن
- افزایش عمق پاکت (بیش از 5 میلی‌متر)
- لقی ایمپلنت در مراحل پیشرفته
ارزیابی رادیوگرافیک:
- مشاهده تحلیل عمودی یا مخروطی استخوان کرستال اطراف فیکسچر
- مقایسه با رادیوگرافی پایه (baseline)
برای مشاهده ویدیوی این بیماری لطفا کلیک کنید.
پیشگیری
آموزش دقیق به بیمار درباره بهداشت دهان اطراف ایمپلنت
پالیش سطح پروتز و ایمپلنت به‌منظور کاهش تجمع پلاک
استفاده از ابزارهای مخصوص ایمپلنت برای جرم‌گیری
پایش منظم بیماران در فواصل 3 تا 6 ماهه
رویکردهای درمانی
1. درمان غیرجراحی
- جرم‌گیری با ابزارهای پلاستیکی یا تیتانیومی
- استفاده از کلرهگزیدین 0.12% یا ژل آنتی‌بیوتیک موضعی
- لیزر درمانی (Er:YAG, Nd:YAG) برای حذف بیوفیلم
2. درمان جراحی
- جراحی فلپ برای دسترسی به ناحیه عفونی
- دبریدمان سطح فیکسچر
- استفاده از محلول‌های ضدباکتری (citric acid, tetracycline)
- بازسازی استخوان با مواد گرافت و غشای بازجذب‌شونده یا غیرقابل جذب
3. درمان‌های نوین
- فوتودینامیک‌تراپی
- پوشش‌های ضدباکتری روی فیکسچرها
- آنتی‌بیوتیک‌های هدفمند (locally delivered minocycline)
برای مشاهده و خرید انواع قطعات باکیفیت ایمپلنتی از فروشگاه اروم دنتال کلیک کنید.
نتیجه‌گیری
پری‌ایمپلنتیت یک چالش بالینی مهم در درمان ایمپلنت‌های دندانی است که نیازمند پیشگیری فعال، تشخیص زودهنگام و درمان مؤثر است. مدیریت موفق این بیماری نیازمند همکاری نزدیک بین دندان‌پزشک، بیمار و رعایت اصول طراحی پروتز و جراحی ایمپلنت می‌باشد.
