در دنیای دندانپزشکی زیبایی و عملکردی، انتخاب جنس مناسب برای اباتمنت (قطعه‌ای که به ایمپلنت متصل می‌شود و تاج دندان روی آن قرار می‌گیرد) از اهمیت بالایی برخوردار است. در این مطالعه، محققان به مقایسه مقاومت اباتمنت‌های سرامیکی (به خصوص زیرکونیا) با اباتمنت‌های تیتانیومی پرداختند. هدف اصلی این بود که مشخص شود آیا جنس اباتمنت، به ویژه نوع سرامیک استفاده شده در آن، تأثیر قابل توجهی بر استحکام و مقاومت در برابر شکست دارد یا خیر.
برای رسیدن به این هدف، محققان انواع مختلفی از اباتمنت‌ها را شامل اباتمنت‌های تمام زیرکونیایی، زیرکونیایی با ناحیه اتصال تیتانیومی، و همچنین اباتمنت‌های تیتانیومی پیش‌ساخته، تحت آزمایش قرار دادند. سپس، با اعمال نیرو بر روی این اباتمنت‌ها، مقاومت آن‌ها در برابر شکست اندازه‌گیری و مقایسه شد.
نتایج این مطالعه نشان داد که:
تفاوت‌های آماری معنی‌داری بین مقاومت انواع مختلف اباتمنت‌ها مشاهده نشد. به عبارت دیگر، جنس اباتمنت (تیتانیوم یا زیرکونیا) به تنهایی نمی‌تواند به عنوان عامل اصلی در تعیین مقاومت به شکست اباتمنت در نظر گرفته شود. نوع شکستگی در انواع مختلف اباتمنت‌ها متفاوت بود. برای مثال، در اباتمنت‌های تمام زیرکونیایی، بیشتر شکست‌ها در بدنه اصلی اباتمنت رخ داد، در حالی که در سایر انواع، شکست بیشتر در ناحیه اتصال به ایمپلنت مشاهده شد.
اهمیت این مطالعه:
نتایج این پژوهش برای دندانپزشکان و متخصصان پروتز بسیار مفید است. با توجه به این یافته‌ها، دندانپزشکان می‌توانند در انتخاب نوع اباتمنت برای بیماران خود با اطمینان بیشتری تصمیم‌گیری کنند. همچنین، این مطالعه می‌تواند به بهبود طراحی و تولید اباتمنت‌های سرامیکی کمک شایانی کند.
عوامل موثر بر انتخاب نوع اباتمنت:
اگرچه این مطالعه نشان داد که جنس اباتمنت به تنهایی نمی‌تواند عامل تعیین‌کننده مقاومت به شکست باشد، اما عوامل دیگری مانند:
کیفیت ساخت اباتمنت
روش تولید
شرایط آزمایش
طراحی اباتمنت
نیروهای وارده به اباتمنت در دهان بیمار
نیز می‌توانند بر مقاومت و عملکرد طولانی‌مدت اباتمنت تأثیرگذار باشند.
خرید انواع اباتمنت از فروشگاه اروم دنتال (تامین کننده قطعات باکیفیت پروتزی)
نتیجه‌گیری:
به طور کلی، انتخاب نوع اباتمنت باید بر اساس مجموعه‌ای از عوامل از جمله زیبایی، عملکرد، هزینه و نظر بیمار صورت گیرد. نتایج این مطالعه می‌تواند به دندانپزشکان کمک کند تا بهترین تصمیم را برای هر بیمار به صورت جداگانه اتخاذ کنند.
