هیلینگ اباتمنت یک قطعه ی موقت در فرایند ایمپلنت دندان است که نقش مهمی در شکل‌دهی و ترمیم بافت نرم (لثه) اطراف ایمپلنت ایفا می‌کند. این قطعه بر روی ایمپلنت نصب می‌شود و بین مرحله‌ی کاشت ایمپلنت و قرار دادن اباتمنت نهایی یا تاج دندان استفاده می‌شود.
ویژگی‌ها و عملکرد هیلینگ اباتمنت:
شکل دهی لثه:
هیلینگ اباتمنت به ایجاد فرم مناسب لثه در اطراف ایمپلنت کمک می‌کند تا تاج یا پروتز نهایی به‌طور طبیعی و هماهنگ با ساختار دهان قرار گیرد.
محافظت ازایمپلنت:
هیلینگ اباتمنت از سطح ایمپلنت محافظت کرده و از ورود باکتری‌ها یا باقی‌ماندن ذرات غذا در محل جلوگیری می‌کند.
استفاده در روش‌های یک‌مرحله‌ای و دو‌مرحله‌ای:
در روش یک‌مرحله ای: هیلینگ اباتمنت پس از جراحی کاشت ایمپلنت نصب می‌شود و نیازی به جراحی دوم نیست.
در روش دو‌مرحله ای: پس از باز کردن لثه در مرحله دوم، هیلینگ اباتمنت به ایمپلنت متصل می‌شود.
جنس:
معمولاً از تیتانیوم یا آلیاژهای تیتانیوم ساخته می‌شود، اما ممکن است در برخی موارد از زیرکونیا برای اهداف زیبایی‌شناختی استفاده شود.
طراحی:
ارتفاع و قطر هیلینگ اباتمنت بر اساس محل ایمپلنت (قدامی یا خلفی)، ضخامت لثه و نوع پروتز مورد نظر تعیین می‌شود.
مزایا:
کاهش تعداد مراحل درمان (در روش‌های یک مرحله‌ای).
بهبود سریع‌تر لثه و آماده‌سازی بهتر برای تاج نهایی.
سازگاری زیستی بالا و کاهش خطر عفونت.
معایب:
ممکن است در موارد نادر باعث تحریک یا التهاب لثه شود.
انتخاب نادرست اندازه یا طراحی می‌تواند منجر به شکل‌دهی نامناسب لثه شود.
دسته بندی هیلینگ اباتمنت‌ها
دسته بندی هیلینگ اباتمنت‌ها (Healing Abutments)بر اساس چندین معیار انجام می‌شود که شامل شکل، اندازه، و جنس آن‌ها و همچنین کاربرد بالینی است. این دسته بندی به دندانپزشک کمک می‌کند تا بهترین گزینه را متناسب با نیاز بیمار و شرایط بالینی انتخاب کند.
بر اساس ارتفاع (Height)
هیلینگ اباتمنت‌ها در ارتفاع‌های مختلف (معمولاً 2 تا 6 میلی‌متر یا بیشتر) تولید می‌شوند.
انتخاب ارتفاع : بسته به ضخامت لثه بیمار و عمق کاشت ایمپلنت.
کاربرد : ارتفاع کوتاه برای نواحی با لثه نازک و ارتفاع بلند برای لثه‌های ضخیم.
بر اساس قطر (Diameter)
قطر هیلینگ اباتمنت بسته به قطر ایمپلنت و محل استفاده متغیر است:
قطر باریک (Narrow) : برای نواحی جلویی و فضای محدود.
برای نواحی جلویی و فضای محدود.
قطر استاندارد (Standard) : برای نواحی خلفی و ایمپلنت‌های معمول – برای ایمپلنت‌های بزرگ‌تر در مناطق با عرض فکی کافی.
بر اساس شکل یا طراحی (Shape)
استوانه‌ای (Cylindrical) : برای شکل‌دهی عمومی لثه.
آناتومیک یا مخروطی (Anatomical/Conical) : برای تقلید از شکل طبیعی دندان و لثه.
مستطیلی یا سفارشی (Custom) : برای موارد خاص با نیازهای خاص بیمار.
بر اساس جنس (Material)
تیتانیوم : رایج‌ترین ماده و مقاوم در برابر خوردگی و سازگار با بافت‌های دهان.
زیرکونیا : برای نواحی قدامی و مواردی که زیبایی اهمیت دارد.
پلاستیک یا مواد پلیمری : برای استفاده موقت و هزینه کمتر.
بر اساس سیستم ایمپلنت:
هیلینگ اباتمنت‌ها بسته به نوع سیستم ایمپلنت (مانند Nobel Biocare، Straumann، Zimmer Biomet و …) طراحی و سازگار می‌شوند.این نوع دسته‌بندی تضمین می‌کند که هیلینگ اباتمنت با ایمپلنت مورد نظر همخوانی کامل داشته باشد.
بر اساس کاربرد:
یک‌مرحله‌ای : هیلینگ اباتمنت در همان جلسه جراحی ایمپلنت نصب می‌شود.
دو‌مرحله‌ای : پس از جراحی دوم (باز کردن لثه)، هیلینگ اباتمنت برای شکل‌دهی استفاده می‌شود.
برای خرید هیلینگ با بالاترین کیفیت از اروم دنتال(تامین کننده قطعات باکیفیت ایمپلنت) کلیک کنید.
چه عواملی در انتخاب هیلینگ ایمپلنت تاثیرگذارند؟
انتخاب درست هیلینگ ایمپلنت، مثل انتخاب لباس مناسب برای یک مهمانی مهم است. هر لباسی برای هر موقعیتی مناسب نیست و هر هیلینگی هم برای هر ایمپلنتی مناسب نیست. پس انتخاب درست خیلی مهم بوده تا ایمپلنت شما خوب کار کند و طول عمر بیشتری داشته باشد.
چه چیزهایی باعث می‌شوند که یک هیلینگ برای ایمپلنت شما مناسب باشد؟
- نوع ایمپلنت:
هر ایمپلنت شکل و اندازه خاصی دارد. پس هیلینگی که انتخاب می‌شود باید با ایمپلنت شما جور باشد.
- لثه:
ضخامت و کیفیت لثه اطراف ایمپلنت خیلی مهم است. اگر لثه نازک یا ضعیف باشد، باید هیلینگی انتخاب بشود که به لثه آسیب نزند.
- استخوان:
میزان استخوانی که برای کاشت ایمپلنت استفاده شده، روی انتخاب نوع هیلینگ تاثیر دارد.
- بافت نرم اطراف ایمپلنت:
اگر اطراف ایمپلنت عفونت یا التهاب باشد، باید هیلینگی انتخاب بشود که به بهبود این شرایط کمک کند.
- هدف شما از کاشت ایمپلنت:
اگر می‌خواهید فقط یک دندان را جایگزین کنید یا چند تا دندان، روی انتخاب هیلینگ تاثیر دارد.
- هزینه:
هیلینگ‌های مختلف قیمت‌های متفاوتی دارند. قیمت ایمپلنت نیز بسته به نوع آن متفاوت خواهد بود.
- در دسترس بودن:
همه انواع هیلینگ در همه جا پیدا نمی‌شود.
- نظر دندانپزشک:
مهمترین عامل، نظر دندانپزشک شماست. چون ایشان با شرایط دهان شما آشنا هستند، بهترین هیلینگ را برای شما انتخاب می‌کنند.
تیتانیوم (Titanium):
رایج‌ترین ماده مورد استفاده.
ویژگی‌ها:زیست‌سازگاری عالی-مقاومت بالا در برابر خوردگی و فشار-استحکام مکانیکی بالا.
کاربرد: بیشتر در سیستم‌های ایمپلنت استفاده می‌شود.
آلیاژ تیتانیوم:
ترکیبی از تیتانیوم با سایر عناصر مانند آلومینیوم و وانادیوم برای بهبود خواص مکانیکی.
ویژگی‌ها : مقاومت بیشتر نسبت به تیتانیوم خالص و سبک‌تر- مقاوم‌تر در شرایط خاص.
زیرکونیا (Zirconia):
ویژگی‌ها : سفیدرنگ و زیبایی‌شناختی بالا (برای استفاده در نواحی قدامی که ظاهر مهم است) – زیست‌سازگاری خوب و مقاومت بالا در برابر تغییرات دمایی.
کاربرد: در مواردی که زیبایی اهمیت بیشتری دارد، مانند دندان‌های جلویی
پلیمرها یا پلاستیک‌های پزشکی (Medical-Grade Plastics):
مواد سبک‌تر و موقت برای استفاده‌های خاص
ویژگی‌ها : هزینه کمتر نسبت به فلزات.مناسب برای موارد موقتی یا آزمایشی.
محدودیت : مقاومت مکانیکی کمتر.
طلا (در موارد خاص):
کمتر رایج است اما ممکن است در برخی سیستم‌ها یا برای بیماران خاص استفاده شود.
ویژگی‌ها : مقاومت بالا در برابر خوردگی، هزینه بالا و اینکه کاربرد کت
موارد منع مصرف هیلینگ اباتمنت
عفونت‌های فعال لثه یا بافت نرم : اگر بیمار دچار عفونت فعال در ناحیه لثه یا اطراف ایمپلنت باشد، نصب هیلینگ اباتمنت ممکن است منجر به گسترش عفونت یا مشکلات دیگر شود. در این شرایط باید ابتدا عفونت درمان شود.
ضعف سیستم ایمنی : افرادی که دارای مشکلات جدی سیستم ایمنی (مانند بیماران مبتلا به HIV، سرطان در حال درمان با شیمی‌درمانی، یا سایر بیماری‌های خود ایمنی) هستند، ممکن است نتوانند به درستی از هیلینگ اباتمنت بهره‌مند شوند.
نارسایی‌های استخوانی : اگر استخوان فک به اندازه کافی قوی نباشد و نتواند به‌درستی ایمپلنت را پشتیبانی کند، نصب هیلینگ اباتمنت می‌تواند منجر به شکست درمان شود. در این موارد، ممکن است نیاز به گرافت استخوانی یا درمان‌های دیگر باشد.
اختلالات خونریزی : افرادی که مشکلات خونریزی دارند یا داروهای رقیق‌کننده خون مصرف می‌کنند، ممکن است در صورت استفاده از هیلینگ اباتمنت با مشکلات خونریزی و عوارض دیگر مواجه شوند.
درمان‌های دارویی خاص : برخی داروها ممکن است بر فرآیند بهبود و ترمیم اثر منفی بگذارند. برای مثال، داروهای بیس‌فسفونات که برای درمان پوکی استخوان استفاده می‌شوند، ممکن است موجب مشکلات در فرآیند جوش خوردن ایمپلنت با استخوان شوند.
برای مطالعه بیشتر در این زمینه میتوانید به مقاله Dental implant healing abutment decontamination مراجعه نمایید.
نتیجه گیری :
هیلینگ اباتمنت با شکل‌دهی بافت نرم اطراف ایمپلنت، بهبود سریع‌تر و آمادگی بهتر برای نصب پروتز نهایی را تضمین می‌کند. انتخاب دقیق این قطعه، موفقیت درمان و نتیجه زیبایی را افزایش می‌دهد.
